Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, αφού παρακολούθησε στρατιωτική άσκηση στο Πολατλί, όπου έγινε η μάχη του Σαγγάριου, μίλησε σε δημοσιογράφους και επέμεινε στο αδιανόητο αίτημα της Άγκυρας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και το έθεσε μάλιστα ως προϋπόθεση για διάλογο.
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΓΑΡΑΝΤΖΙΩΤΗ - ΠΗΓΗ: POLITICAL 21/10/2022 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]
Όπως είπε ο Ακάρ: «Στις Βρυξέλλες κάλεσα τον Παναγιωτόπουλο μαζί με τη σύζυγό του στην Τουρκία. Για να “φυσήξει” και να δημιουργηθεί ένας θετικός αέρας. Πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά. Η Ελλάδα εξόπλισε τα νησιά κατά παράβαση των σχετικών άρθρων της Συνθήκης της Λωζάννης και του Παρισιού».
Πηγές του υπουργείου Άμυνας διαψεύδουν τις δηλώσεις Ακάρ για υποτιθέμενη πρόσκληση του Νίκου Παναγιωτόπουλου στην Άγκυρα, όπως και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου, ύστερα από ερώτηση δημοσιογράφου, στην καθιερωμένη ενημέρωση των κυβερνητικών συντακτών.
Τους τελευταίους μήνες, οι παραλογισμοί του προέδρου Ερντογάν, όπως και άλλων Τούρκων αξιωματούχων, πλησιάζουν τα όρια της παράνοιας. Με τη βοήθεια στρατιωτικών πηγών θα δώσουμε κάποιες απλές απαντήσεις κοινής λογικής στους παραλογισμούς των Τούρκων.
Ακολουθούν τα πέντε «αγκάθια» που καθιστούν ανέφικτο και ανεδαφικό οποιονδήποτε διάλογο σε αυτό το timing:
1. «Η Τουρκία σέβεται και τηρεί το Διεθνές Δίκαιο, ενώ η Ελλάδα το παραβιάζει». Στην πραγματικότητα, η Τουρκία όχι μόνο δεν τηρεί το Διεθνές Δίκαιο, αλλά έχει μάλλον «αλλεργία» σε αυτό, αφού είναι ένα από τα ελάχιστα κράτη στον κόσμο που δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Απτά παραδείγματα περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου είναι η υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου το 2019 και η ταυτόχρονη προώθηση της θεωρίας της «Γαλάζιας Πατρίδας» ως επίσημου δόγματος, που και τα δύο κατά παράβαση του άρθρου 121 της UNCLOS αποστερούν από τα ελληνικά νησιά υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Σε απόλυτη αντιδιαστολή, οι συμφωνίες οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που υπέγραψε η Ελλάδα με την Ιταλία και την Αίγυπτο τηρούν και το γράμμα και το πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου.
2. «Η Ελλάδα προκαλεί εντάσεις στην περιοχή, ενώ η Τουρκία επιθυμεί την ειρήνη και τη σταθερότητα». Η πραγματικότητα είναι ότι εντός του 2020 οι Τούρκοι προχώρησαν σε δύο πολύ σοβαρές προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, πρώτα με την ενορχηστρωμένη υβριδική επίθεση στον Έβρο με εργαλείο τους μετανάστες και κατόπιν με την έξοδο του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Oruç Reis» για έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, πλησίον του Καστελόριζου, της Ρόδου και της Καρπάθου. Δύο χρόνια μετά, το 2022, καταγράφεται αύξηση ρεκόρ του αριθμού των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη, που περιλαμβάνουν υπερπτήσεις ακόμα και πάνω από κατοικημένες περιοχές. Και σε επίπεδο ρητορικής όμως, οι Τούρκοι πολιτικοί έχουν επιδοθεί σε απίστευτο κρεσέντο ανιστόρητων δηλώσεων, ψεμάτων και ύβρεων, διαγωνιζόμενοι μεταξύ τους ποιος θα προσβάλει πιο βαριά την Ελλάδα και τον λαό της, με αποκορύφωμα όλων τον περίφημο χάρτη Μπαχτσελί, που παρουσιάζει ως τουρκικά τα μισά νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη!
3. «Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης να απομακρύνει τον στρατό από τα νησιά της, διότι της δόθηκαν με τον όρο της αποστρατιωτικοποίησης». Κατ’ αρχάς, τα νησιά δεν «δόθηκαν» στην Ελλάδα όπως επαναλαμβάνουν διαρκώς οι Τούρκοι, αλλά απελευθερώθηκαν από τον Στόλο μας το 1912, όπως και τα Δωδεκάνησα το 1944-1945 από την ιταλική κατοχή με τις καταδρομικές επιχειρήσεις του Ιερού Λόχου. Ως προς τη δήθεν «υποχρέωση αποστρατιωτικοποίησης», τέτοια υποχρέωση δεν υπάρχει αφού με το άρθρο 13 της Συνθήκης της Λωζάννης επιτρέπεται να είναι εγκατεστημένος στα νησιά «συνήθης αριθμός στρατευμάτων», όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Και σε επίπεδο Διεθνούς Δικαίου όμως, από τη στιγμή που οι Τούρκοι μάς απειλούν ευθέως ότι «θα έρθουν νύχτα» με την αποβατική στρατιά που διατηρούν στα μικρασιατικά παράλια, η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα βάσει του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ να διατηρεί Ένοπλες Δυνάμεις στα νησιά της, προκειμένου να τα υπερασπιστεί σε περίπτωση που εκδηλωθεί τουρκική επίθεση εναντίον τους. Όσο για την αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων, αξίζει να θυμηθούμε αφενός ότι εισήχθη στη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 κατόπιν απαίτησης της Σοβιετικής Ένωσης, αφετέρου ότι ο Επιτήδειος Ουδέτερος δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος γιατί πολύ απλά δεν συμμετείχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν έχυσε ούτε σταγόνα αίμα, όταν τα νιάτα της υφηλίου χανόντουσαν στα πεδία των μαχών και στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων του Άξονα.
4. «Η Ελλάδα καταπιέζει τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη». Η αλήθεια είναι ότι, σε αντίθεση με τους Τούρκους, που κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης ξερίζωσαν μεθοδικά το ελληνοχριστιανικό στοιχείο από την τουρκική επικράτεια με έναν συνδυασμό εξοντωτικής φορολογίας και τρομοκρατικών διώξεων, με αποκορύφωμα το ανθελληνικό πογκρόμ της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ευημερεί και αυξάνεται πληθυσμιακά, ενώ τα μέλη της απολαμβάνουν προνόμια (και ορθά) που δεν τα έχουν οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα κατ’ εξαίρεση διορισμού στο Δημόσιο.
5. «Όσα όπλα και αν αγοράσουν οι Έλληνες, δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν την Τουρκία». Η πραγματικότητα είναι ότι η ισχύς πυρός που διαθέτουν αυτή τη στιγμή οι τρεις κλάδοι των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι τεράστια και προκαλεί δέος σε οποιονδήποτε δυνητικό επιβουλέα, καθιστώντας σαφές ότι το τίμημα που θα πληρώσει σε περίπτωση που επιτεθεί θα είναι δυσανάλογα υψηλό σε σχέση με αυτό που περιμένει να κερδίσει. Αν, μάλιστα, στην ελληνική «σκληρή ισχύ» προστεθούν και τα «νέα αποκτήματα» που ήδη έχουν αρχίσει να εντάσσονται στο ελληνικό οπλοστάσιο, τότε οι Τούρκοι πρέπει να το σκεφτούν πολλές φορές πριν κάνουν το μοιραίο λάθος.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κοινή λογική έχει πλέον χαθεί στην Τουρκία. Εν αναμονή, λοιπόν, του επόμενου τουρκικού παραλογισμού, αναζητείται επειγόντως σε Ευρώπη και ΗΠΑ ειδικός σε εμμονικά σύνδρομα νεοοθωμανικού αναθεωρητισμού και μεσαιωνικής νοσταλγίας, προκειμένου να παράσχει τις πολύτιμες υπηρεσίες σε όσους εκεί στην Άγκυρα τελούν σε μόνιμη τρικυμία εν κρανίω.
0 Σχόλια