Ο Στρατός χρειάζεται και εφεδρεία και εθνοφυλακή

ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ παρακολουθούμε τις προτάσεις για την αναγέννηση τής εφεδρείας στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενός θεσμού, άκρως απαραιτήτου για την άμυνα τής χώρας, πού όμως τα τελευταία χρόνια είχε τεθεί σε αδράνεια.

του Ευθ. Π. Πέτρου - ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ 03/05/2025 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]

Ίσως κάποιοι να θεωρούσαν ότι οι δυνάμεις εθνοφυλακής πού συγκροτούνται από πολίτες πού κατοικούν στις ακριτικές περιοχές, αποτελούν επαρκή ενίσχυση για τον Στρατό μας σε περίοδο κρίσεως. Πράγματι, οι δυνάμεις εθνοφυλακής έχουν αποδειχτεί πολύτιμες, αλλά δεν επαρκούν.

Χρειάζεται και η εφεδρεία. Το πρόβλημα όμως είναι ότι για να υπάρχει εφεδρεία, πρέπει να έχει προηγηθεί μια επαρκής στρατιωτική θητεία, η όποια θα προετοιμάσει τούς εφέδρους.

Δεν αρκεί να καλούνται κάποιες ημέρες τον χρόνο ή την τριετία για μετεκπαιδεύσεις. Εάν δεν έχουν τύχει επαρκούς εκπαιδεύσεως και προετοιμασίας κατά την διάρκεια τής θητείας τους, δεν θα τούς κάνουν στρατιώτες οι μετεκπαιδεύσεις. Και επαρκής προετοιμασία με θητεία εννέα και δώδεκα μηνών δεν γίνεται. Ο στρατεύσιμος πρέπει να ολοκληρώσει μίαν εκπαίδευση στα θέματα τής ειδικότητας για την οποία έχει επιλεγεί και, στην συνέχεια, να ολοκληρώσει έναν ενιαύσιο κύκλο θητείας στην γεωγραφική περιοχή στην οποία θα επιστρατευτεί. Αυτό σημαίνει θητεία τουλάχιστον 14 μηνών και ιδανικά 18.

Το πρόβλημα έχει ευστόχως επισημάνει ο πρώην Αρχηγός ΓΕΣ κ. Φράγκος Φραγκούλης, ο οποίος σχετικώς επισημαίνει:

«Ζουν μια αυταπάτη όσοι αναφέρονται σε Εφεδρεία μετά την μείωση της θητείας από τον ΥΕΘΑ κ. Μεϊμαράκη το 2009 στους εννέα μήνες και την δέσμευση πρόσληψης 20.000 ΕΠΟΠ αρχικά για επτά χρόνια και στη συνέχεια ανανέωση μετά από αξιολόγηση, πού δεν υλοποιήθηκε λόγω μνημονίων.

Έκτοτε και επί 16 χρόνια οι κληρωτοί, πού απολύονται, είναι επιεικώς ημιεκπαιδευμένοι.

Εάν η θητεία δεν πάει στους 15 μήνες ή και 18 με υποχρεωτική το εννεάμηνο και εθελοντικά με μισθό και διπλά συντάξιμα για τούς κληρωτούς, τότε θα συζητάμε για ΕΦΕΔΡΕΙΑ, αλλιώς “καλό το παραμύθι, αλλά δεν πείθει..."».

Το ζήτημα τής εκπαιδεύσεως είναι πολύ σοβαρό, αλλά εξίσου σημαντικό είναι και αυτό τής διαμορφώσεως στρατιωτικού πνεύματος στους στρατευσίμους πού υπηρετούν. Το σχέδιο προβλέπει δημιουργία σώματος 150.000 ενεργών εφέδρων, επί εθελοντικής βάσεως. Αλλά με εννέα και δώδεκα μήνες θητείας δεν δημιουργείται ο ψυχικός δεσμός τού κληρωτού με το σώμα και την μονάδα του, πού θα τον ωθήσει να δηλώσει εθελοντής και να καταταγεί στην ενεργό εφεδρεία. Δεν είναι τυχαίο ότι, κατά κύριον λόγον, όσοι υπηρέτησαν στις ειδικές δυνάμεις διατηρούν ένα επίπεδο ετοιμότητας εντεταγμένοι σε Λέσχες Εφέδρων, οι όποιες όμως πολλές φορές λοιδορούνται και συκοφαντούνται από το πολιτικό σύστημα. Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία, ενεργός εφεδρεία δεν μπορεί να συγκροτηθεί. Απεναντίας οι ενώσεις και οι λέσχες των εφέδρων καταδρομέων μπορούν να αξιοποιηθούν ως πυρήνες και υποδείγματα για την αναζωογόνηση τού θεσμού της εφεδρείας.

Να επισημάνουμε στην Φινλανδία το «μοντέλο» θητείας και εφεδρείας της οποίας προβάλλεται εσχάτως ως πρότυπο, η «στρατιωτική κουλτούρα» είναι διάχυτη στην κοινωνία. Η στρατιωτική θητεία θεωρείται τιμητική υποχρέωσις και η εθνική άμυνα υπόθεσις ολοκλήρου τού πληθυσμού. Αλλά ακόμη και με την νοοτροπία αυτή να επικρατεί κατά θετικό τρόπο στην κοινωνία, η ένταξις στην εφεδρεία είναι υποχρεωτική, για όλους τούς άρρενες ηλικίας έως 60 ετών. Επί εθελοντικής βάσεως, μόνον επαγγελματικοί Στρατοί μπορούν να συγκροτηθούν. Και αυτοί (όπως ο αμερικανικός και ο βρετανικός) είναι Στρατοί εκστρατείας και υπερποντίων αναπτύξεων. Όταν πρόκειται για άμυνα εθνικών συνόρων, ο εθνικός στρατός θητείας με την εφεδρεία του και την εθνοφυλακή του, είναι ο πλέον κατάλληλος για να την διασφαλίσει. Αυτό διδάσκει η ιστορία.

Εφεδρεία λοιπόν. Αλλά αυτή πρέπει να εδράζεται σε στερεά βάση. Και αυτή είναι μόνον η διαμόρφωσις ολοκληρωμένης θητείας με βάση τις απαιτήσεις τής αμύνης της Ελλάδος.