Οι αξιωματικοί ηγέτες αναδεικνύονται σε περιόδους κρίσεων!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Ιστορικά ηγεσία και κρίσεις είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες. Πολλοί ηγέτες του χτες αναδείχθηκαν σε δύσκολους καιρούς. Η έλλειψη χαρισματικής ηγεσίας φαίνεται στην αδυναμία χειρισμού κρίσεων, όταν δηλαδή «κάτσει η στραβή στη βάρδια τους» (όπως στη λεωφορειοπειρατεία του ΚΤΕΛ Θεσ/κης, στο φιάσκο στην οδό Νιόβης με το θάνατο της Α. Γκινάκη, στην απόδραση Πάσσαρη και στο φιάσκο της οδού Ιππάρχου, στη δολοφονία των αστυνομικών στην Τρυγώνα-Μαλακάσι, στη δολοφονία Γρηγορόπουλου και στις ταραχές του Δεκέμβρη, μέχρι και στο πρόσφατο κυκλοφοριακό χάος-φιάσκο με την κακοκαιρία).

2. Οι τελευταίοι είναι αυτοί που στην ΕΛ-ΑΣ (και όχι μόνο) «επιλέγονται» με τα γνωστά «κριτήρια», αποτελούν συνήθως τα … delivery boy του συστήματος και στη πορεία δοκιμάζονται με αρνητικά κυρίως αποτελέσματα. Οι ίδιοι αυτό-διαφημιζόμενοι στα Μ.Μ.Ε. με τα «τζούφια» βιογραφικά, φρoντίζουν να εξυπηρετούν τηλεπαρουσιαστές (μετέπειτα υπόδικους), παρέχοντας χαριστικά φύλαξη και συνοδεία ασφαλείας, ώστε να έχουν την προβολή των γνωστών «αγιογραφιών» τους. Αυτοί που απλώς «σηκώνονται» από το αξίωμα που κατέχουν και τη στολή. Γιατί η κλίμακα της ιεραρχίας είναι μεν εξουσία, δεν είναι όμως ηγεσία.

3. Υπάρχουν όμως και οι αξιωματικοί, που εξυψώνουν τους θεσμούς που υπηρετούν και τιμούν τη στολή που φοράνε. Οι αξιωματικοί αυτοί μετά την αποστρατεία τους, όταν αναλαμβάνουν τη διοίκηση μεγάλων οργανισμών, διακρίνονται για τη χαρισματική ηγεσία και ηγεσία κρίσεων (crisis leadership). Και αφήνουν έργο με την αποτελεσματικότητά τους. Και δεν μιλάμε για όσους γίνονται υπάλληλοι επιχειρηματικών ομίλων ως προσωπικό ασφάλειας (ενίοτε υπό τις εντολές χαμηλόβαθμων συναδέλφων τους), αφού προηγουμένως, όταν ήταν στην ενέργεια, εξυπηρέτησαν ποικιλοτρόπως τα συμφέροντά τους.

4. Μιλάμε για εκείνους που ανέλαβαν την ηγεσία (management) μεγάλων οργανισμών και ανταποκρίθηκαν πλήρως στην αποστολή τους, εν μέσω έκτακτων, εξαιρετικών και δύσκολων συνθηκών. Τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α. (με πλούσιο βιογραφικό) Παναγιώτη ΣΤΑΘΗ (που κάποιοι με «τζούφια» βιογραφικά φρόντισαν να αποστρατεύσουν πρόωρα), ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση της 1ης ΥΠΕ (1ης Υγειονομικής Περιφέρειας) του Υπουργείου Υγείας, που αποτελεί τη μεγαλύτερη στη χώρα (μισή Ελλάδα) και με τα 25 μεγαλύτερα νοσοκομεία, διαψεύδοντας τις «Κασσάνδρες», που ήθελαν διοικητή από το χώρο της υγείας και όχι της ΕΛ-ΑΣ!

5. Πέραν από την άρτια οργάνωση που επέφερε, όπως φαίνεται και στο ανηρτημένο οργανόγραμμα, κατόρθωσε, κατά τη διάρκεια της πρωτοφανούς κρίσης της πανδημίας του κορονοϊού (Covid-19), να ανταποκριθεί (επιδεικνύοντας ταυτόχρονα το ανθρώπινο και ευαίσθητο πρόσωπο που απαιτεί το αντικείμενο της υγείας ως φυσικό-ατομικό και κοινωνικό-αγαθό) στις απαιτήσεις αυτής με απόλυτη επιτυχία, αναδεικνύοντας τις ηγετικές του ικανότητες και ικανοποιώντας τις ανάγκες του Υπουργείου Υγείας (υπό τη διοίκηση των Β. Κικίλια και Αθ. Πλεύρη). Ταυτόχρονα εμπνέει το σεβασμό και εξυψώνει το κύρος των αξιωματικών και της ΕΛ-ΑΣ γενικότερα!!!

Δημοσίευση σχολίου

3 Σχόλια

  1. Συγνώμη στρατηγέ μου, παρότι συμφωνώ με τον τίτλο του άρθρου, όλων των ηγετών θα πρόσθετα, νομίζω ότι θα του ταίριαζε καλύτερα ο τίτλος "Ύμνος στον Παναγιώτη Στάθη".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νίκο,άλλοι δουλεύουν και άλλοι καρπώνονται τις επιτυχίες. Νίκο , κάνεις, ότι δεν γνωρίζεις,πως καταλαμβάνονται οι θέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το άρθρο περιέχει κρίσιμα και πολλά μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις (όπως πάντα). Σε τελική ανάλυση, ανεξάρτητα πως κάποιος καταλαμβάνει μια θέση, το ζητούμενο είναι αν αυτός έχει τα προσόντα και μπορεί να ανταποκριθεί πράγματι στα καθήκοντά του. Γιατί διαφορετικά πληρώνουμε όλοι τις συνέπειες της ανικανότητας και ακαταλληλότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή