Η εμμονή της Ε.Α.Α.Σ. στη δίωξη δημοσιογράφου και η ευθύνη του Υ.ΕΘ.Α!!!

Η εμμονή της Ε.Α.Α.Σ. στη δίωξη δημοσιογράφου και η ευθύνη του Υ.ΕΘ.Α!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Το 9ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) καταδικάζει τη «δίωξη» δημοσιογράφου από την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ). Η ΕΑΑΣ με αγωγή ζητάει την εξάμηνη φυλάκισή του και την καταβολή 70.000 ευρώ για δημοσιεύματα που αφορούν τις εκδηλώσεις στο Βίτσι για τους πεσόντες «κατά τις επιχειρήσεις 1946–1949 κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών» (όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση, παρά τις προβλέψεις του νόμου για την «άρση των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου»). Μεταξύ άλλων ο δημοσιογράφος κατηγορείται επειδή έκανε λόγο (μαζί με το χαρακτηρισμό «αλήτες απόστρατοι, φασίστες») για συμπόρευση της Ένωσης με την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και για εμφυλιοπολεμική ρητορική. Ταυτόχρονα καταγγέλλονται οι ευθύνες του ΥΠ.ΕΘ.Α που εποπτεύει την Ένωση ως ΝΠΔΔ (σημειώνεται ότι τελικά στις εκδηλώσεις δεν παρέστη εκπρόσωπος της Κυβέρνησης). Παρά την απόρριψη προηγούμενης όμοιας αγωγής η ΕΑΑΣ επανέρχεται και απαιτεί εκ νέου την καταδίκη του δημοσιογράφου.

2. Ως γνωστόν οι απόστρατοι των Ε.Δ και Σ.Α. έχουν συστήσει σωματεία (αστικού τύπου), με τους διακριτικούς τίτλους και τη μορφή ιδίως Συνδέσμων ή Ενώσεων. Εξαίρεση αποτελούν οι Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας (οι αποκαλούμενες «θεσμικές»), οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του (χουντικού) Ν.Δ. 1171/1972, ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και εποπτεύονται (sic) από το ΥΠ.ΕΘ.Α μέσω των οικείων Γενικών Επιτελείων.

3. Εξάλλου η ελευθερία έκφρασης, είτε δια του γραπτού, είτε δια του προφορικού λόγου, αποτελεί κατοχυρωμένο δικαίωμα τόσο στο Σύνταγμα (άρθρο 14) όσο και στην ΕΣΔΑ (άρθρο 10). Ειδικότερα ο τύπος είναι ελεύθερος. H λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. Η άσκηση κριτικής και μάλιστα η δριμεία κριτική εμπίπτει στον πυρήνα του ως άνω δικαιώματος, αφού προστατεύονται όλες οι απόψεις, τόσο αυτές που γίνονται ευνοϊκά δεκτές, όσο και αυτές που «ενοχλούν».

4. Το ερωτήματα που προκύπτουν λοιπόν είναι πολλά: Υπήρχε πράγματι ανάγκη να ανοίξει η εν λόγω δικαστική διαμάχη και η ιδεολογική αντιπαράθεση με δημοσιογράφους θιασώτες της σταλινικής κτηνωδίας και κοσμοθεωρίας, της χειρότερης μορφής φασισμού, (για τους οποίους κάθε μη αριστερός είναι φασίστας); Ποιο το αναμενόμενο όφελος; Γιατί η εμμονή στη δίωξη δημοσιογράφου; Μήπως αυτό συμβάλλει στην ηρωοποίησή του; Η επιδίκαση τυχόν αποζημίωσης λύνει το πρόβλημα; Ή μήπως δίνει αφορμές για κατηγορίες μη σεβασμού της ελευθερίας έκφρασης, της πλουραλιστικής ανεκτικότητας και του ανοικτού πνεύματος, θεμελιώδη στοιχεία της δημοκρατίας; Ποιός είναι ο ρόλος του εποπτεύοντος Υ.ΕΘ.Α; Δεν υπάρχει ευθύνη αυτού; Τελικά μήπως φανερώνει αλαζονική (ετσιθελική) νοοτροπία (όπως αυτή που επιδεικνύεται στα θέματα του ΜΤΣ και στην προσπάθεια «απαλλοτρίωσης» των περιουσιακών δικαιωμάτων των μετοχο-μερισματούχων αστυνομικών);;;

5. Εξάλλου από τις διατάξεις των άρθρων 361-363 Π.Κ. (εξύβριση, δυσφήμιση), προκύπτει ότι προστατευόμενο αγαθό είναι η τιμή και η υπόληψη, δηλαδή η αξία της προσωπικότητας του ατόμου. Φορέας αυτού είναι μόνο το φυσικό πρόσωπο (προσωποπαγές δικαίωμα), το οποίο μπορεί να είναι παθητικό υποκείμενο του εγκλήματος, όχι δε και το νομικό πρόσωπο. Κατ΄ακολουθίαν δεν μπορεί να υπάρχει ποινικά κολάσιμη εξύβριση και δυσφήμιση νομικού προσώπου. Δεν μπορεί δηλαδή η ομάδα να είναι παθητικό υποκείμενο εξύβρισης ή δυσφήμισης, αλλά τα μέλη της.

6. Πέραν των άλλων, ως συμπέρασμα προκύπτει και η ανάγκη οι «θεσμικές» Ενώσεις να λειτουργούν ως Σωματεία αστικού τύπου και όχι ως ΝΠΔΔ, ώστε ακηδεμόνευτες και «απεξαρτημένες» (η στάση τους στο θέμα της «κακοδιαχείρισης» του Μ.Τ.Σ αποτελεί απόδειξη εξάρτησης) από τη Διοίκηση του ΥΠ.ΕΘ.Α να καταστούν «θεσμικά αντίβαρα» (και να μην ασχολούνται μόνο με τις δημόσιες σχέσεις, τις εκδηλώσεις και την έκδοση των ταυτοτήτων), με δεδομένο ακόμη, ότι λειτουργεί πλέον ο «συνδικαλισμός» των εν ενεργεία στρατιωτικών. Εξάλλου οι εν λόγω πρακτικές-συμπεριφορές και οι διαμάχες των Σωματείων, απομακρύνουν τους απόστρατους από αυτά (αφού οι διοικήσεις τους δεν εκφράζουν το μέτρο και την πλειοψηφία αυτών), προκαλούν τη δικαιολογημένη αποστροφή και αγανάκτηση και τελικά την απογοήτευσή τους για την ουσιαστική έλλειψη μιας γνήσιας εκπροσώπησης και θεσμικής έκφρασης για την επίλυση των ζωτικών θεμάτων που τους απασχολούν. Ταυτόχρονα προκαλούν και την κοινή γνώμη και αμαυρώνουν την εικόνα του Κλάδου-Σώματος που εκπροσωπούν.

Δημοσίευση σχολίου

7 Σχόλια

  1. Μας έπιασε ο πόνος για τη δημοσιογραφία ή που η ΕΑΑΣ ενεργοποιήθηκε σε κάτι που από χρόνια θα έπρεπε να έχει διεκδικήσει? Τον διαχωρισμό ΕΛ.ΑΣ και ΣΞ στο ΜΤΣ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ΜΤΣ παλι που κολλαει στο αρθρο? Θα μου πεις οταν καποιος φαντασιωνεται οτι αρθρογραφει στο Νομικο Βημα ή στην Δικαιοσυνη που '' Ου παντος πλειν ες Κορινθον'' ολα κολλανε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για το " αλητες απόστρατοι φασίστες" που στην παράγραφο 5 ο κ Μπλανης λέει ότι δεν μπορεί να υπάρχει ποινικά κολάσιμη εξύβριση και δυσφήμιση νομικού προσώπου, δεν μπορεί δηλαδή η ομάδα να είναι παθητικό υποκείμενο εξύβρισης ή δυσφήμισης, αλλά τα μέλη της, αντιπαραθετω το" αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" (ΕΣΗΕΑ). Ολα καλά τώρα; Δεν θίγεται κανένα φυσικό πρόσωπο, έτσι; ούτε εσείς προσωπικά κ. Μπλανη με το "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι", έτσι; Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα λοιπόν. Ας αλληλοβριζομαστε για εκτόνωση. Δεν τρέχει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει συνοπτικά, με δημοσιογραφικούς όρους, όσο δηλ. του επιτρέπει η έκταση του κειμένου, τη λέει η νομολογία. Σύμφωνα με αυτή λοιπόν η ταυτότητα του φυσικού προσώπου πρέπει να αναφέρεται ειδικά και συγκεκριμένα από τον δράστη του εγκλήματος, διότι μόνον έτσι μπορεί να διερευνηθεί αν πράγματι υπήρξε προσβολή της τιμής του ή της υπόληψης του έναντι τρίτων (βλ. σχετ. ΑΠ 1172/1974, ΠοινΧρον 1975.389, ΑΠ 510/1996, ΠοινΧρον 1997.108, Σπινέλλη, Εγκλήματα κατά της τιμής, σ. 16 επ.). Η γενικόλογη αναφορά του δημοσιεύματος όχι σχετικά με συγκεκριμένο φυσικό πρόσωπο δεν πληροί την νομοτυπική μορφή των εν λόγω εγκλημάτων. Κατά συνέπεια η έγκληση που υποβάλλεται από το Σωματείο είναι μη νόμιμη και απαράδεκτη (ΑΠ 743/1982 ΠοινΧρ ΛΓ΄, 151, ΑΠ 975/1976 ΠοινΧρ ΚΖ΄, 335, ΑΠ 1172/1974 ΠοινΧρ ΚΕ΄, 383, ΠλημΘεσ 5539/1992 ΠοινΧρ MB΄, 734, ΣυμβΠλημΧαλκιδικής ΕλλΔνη 1988, 1010, ΔιατΕισΠλημΘεσ 8/1993 Υπερ 1993, 686, ΔιατΕισΠλημΒερΒ13/120/2013. Επίσης βλ. Α.ΚΩΣΤΑΡΑ, Ποινικό Δίκαιο, Επιτομή Ειδικού Μέρους, 4η έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, 2014, σελ.1086, 1124 και Μ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ, Ποινικός Κώδικας, 3η έκδοση, εκδ. Σάκκουλα, 2014, σελ. 1104,1132).

      Διαγραφή
    2. Πολυ ενδιαφεροντα τα στοιχεια που παραθέτει ο 8.12....

      Διαγραφή
  4. Πράγματι ασχολούνται με τα πανηγύρια και κάνουν μαγκιές με το αναρχοκομμούνι, ενώ έκαναν την πάπια και δεν αντέδρασαν- για να μην πούμε ότι συνήργησαν κιόλας-στη λεηλασία, στο ξεπούλημα και στη χρεοκοπία του ΜΤΣ, ειδικότερα την εποχή με το μεγάλο φαγοπότι (περίοδος΄Ακη κλπ). Πολύ σωστά ζητείται η κατάργηση της ΕΑΑΣ ως ΝΠΔΔ. Επιτέλους να σταματήσει να πληρώνει το δημόσιο τις δημόσιες σχέσεις κλπ μιας μικρής μερίδας αποστράτων, που θέλουν και μετά την αποστρατεία τους να διοικούν τα Επιτελεία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ 12 Οκτ.12:57: Ποιος είναι ο 8:12? Μην μου πεις ότι δεν ξέρεις. Το κάνει συχνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή