Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Είδαμε την πρόταση παραπομπής ως κατηγορουμένου για την πυρκαγιά (Μάτι 23-7-2018) και του Αναπλ. Διοικητή (επειδή απουσίαζε σε άδεια ο Διοικητής) της Υπηρεσίας Εναερίων Μέσων, που έχει ως αποστολή … «τη συμβολή στη διάσωση θυμάτων θεομηνιών… με τη διαβίβαση πληροφοριών στις επίγειες δυνάμεις…» (άρθ. 1 του ν. 2334/95, π.δ. 36/97). Και τούτο γιατί δεν κινητοποίησε, ως όφειλε, την Υπηρεσία ερχόμενος ο ίδιος σε άμεση συνεννόηση με το Ε.Σ.Κ.Ε. της Πυροσβεστικής. Είναι φανερό ότι επεκράτησε έλλειψη συντονισμού και χάος.
2. Από πλευράς ΕΛ-ΑΣ δεν υπάρχει προϊστάμενος στο Αρχηγείο, όπου απευθείας υπάγεται, για να προβαίνει, λόγω και της σοβαρότητας της κατάστασης, στις αναφερόμενες συνεννοήσεις; Δεν υπάρχει το Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων της ΕΛ-ΑΣ; Δεν ασκεί την εποπτεία κ.λ.π. αυτών (Εναερίων Μέσων, Κέντρου Επιχειρήσεων) ο Υπαρχηγός (άρθ. 59 ν.4443/16, άρθ. 25 παρ.14 ν.2800/00 και άρθ. 25, 44 π.δ.178/14), ο οποίος, αν απουσιάζει νομίμως, αναπληρώνεται από τον αρχαιότερο;
3. Το πλαίσιο λειτουργίας (π.δ. και Κανονισμός) των Εναέριων Μέσων Σωμάτων Ασφαλείας μετά την (πρόχειρη και χωρίς σχέδιο) συγχώνευση φαίνεται να μην έχει ακόμη εκδοθεί. Εξάλλου γιατί δεν υπάρχει θεσμοθετημένο Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων, για το σύνολο των αρμοδιοτήτων, στο Επιτελείο της Γ.Α.Δ. Αττικής; Μήπως σε τέτοιο θα πρέπει να μετεξελιχθεί το Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης; Δεν υπάρχει κενό και «δομική ανεπάρκεια», η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί; Τελικά έγινε αξιολόγηση του συμβάντος (feedback) και οι αναγκαίες διορθώσεις ή οι ηγεσίες (πολιτική-αστυνομική) αναλώθηκαν μόνο στη γνωστή προσπάθεια επικοινωνιακής προπαγάνδας;
4. Εφόσον τα νομικά και πραγματικά περιστατικά είναι αυτά, ανακύπτει το ζήτημα (ως case study), αν ισχύουν ή όχι και στις περιπτώσεις σαν αυτές (δηλ.των απουσιαζόντων Διοικητή Εναέριων Μέσων και Υπαρχηγού) οι αρχές της «διαρκούς ετοιμότητας» και «διαρκούς διατεταγμένης υπηρεσίας». Σύμφωνα με το νόμο και τη θεωρία (βλ. Δίκαιο της Δημόσιας Τάξης, Α.Ι.ΤΑΧΟΣ σελ.145 επ. και Αστυνομικό Δίκαιο, Ζ.ΠΑΠΑΪΩΑΝΟΥ, σελ.575 επ.) η αστυνομική δράση του προσωπικού («ένστολου»), διέπεται και από τις θεμελιώδεις ειδικές αρχές της «διαρκούς ετοιμότητας» και της «διαρκούς διατεταγμένης υπηρεσίας» (άρθ. 9 ν. 2800/00, άρθ. 13 ν.4249/14 και άρθ. 2 περ.α΄ π.δ.254/04): Η αρχή της «διαρκούς ετοιμότητας» συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται από την αρχή της «διαρκούς διατεταγμένης υπηρεσίας»: «Το αστυνομικό προσωπικό, οι συνοριακοί φύλακες και ειδικοί φρουροί θεωρούνται ότι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία σε κάθε περίπτωση που καθίσταται αναγκαία η παρέμβασή τους». Η διάταξη αυτή:
α. Θεσπίζει πλασματική («θεωρείται») υπηρεσιακή κατάσταση και εξομοιώνει την εκτός Υπηρεσίας δράση με «διατεταγμένη υπηρεσία».
β. Η εν λόγω πλασματική εξομοίωση αναφέρεται σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της ζωής του «προσωπικού» (δηλ. άσχετα αν βρίσκεται στο ωράριο εκτέλεσης των καθηκόντων του ή εκτός αυτού) και σε οποιοδήποτε τόπο (δηλ. άσχετα αν βρίσκεται στην περιφέρεια, όπου υπηρετεί ή εκτός αυτής).
γ. Η πλασματική εξομοίωση λαμβάνει χώρα κατά περίπτωση («σε κάθε περίπτωση») που καθίσταται «αναγκαία» η επέμβαση του «προσωπικού». Κατ΄ ακολουθία, δικαιολογείται, ως υποχρέωση και ως δικαίωμα επέμβασης, μόνο όταν είναι «αναγκαία», δηλ. απαραίτητη για την πρόληψη ή την καταστολή παράνομης ενέργειας ή παράλειψης στο πλαίσιο μόνο των υπηρεσιακών καθηκόντων του οργάνου ή και τούτων.
δ. Την ανάγκη, το χρονικό σημείο, τη διάρκεια και τον τρόπο επέμβασης θα κρίνει και θα επιλέξει με προσωπική του ευθύνη το όργανο της αστυνομίας. Με άλλες λέξεις, το όργανο που βρίσκεται εκτός υπηρεσίας, θα αποφασίσει, με βάση τα πραγματικά γεγονότα της «κάθε περίπτωσης», αν είναι «αναγκαία» η επέμβασή του και σε καταφατική κρίση θα υπαγάγει «πλασματικά» («θεωρείται») τον εαυτόν του στο καθεστώς της «διατεταγμένης υπηρεσίας», καίτοι στην πραγματικότητα βρίσκεται εκτός υπηρεσίας και από κανένα τρίτο (αρμόδιο) έλαβε σχετική διαταγή για να επέμβει.
5. Η «πλασματική διατεταγμένη υπηρεσία» των οργάνων της ΕΛ-ΑΣ, συνεπάγεται, μεταξύ των άλλων, τις ακόλουθες νομικές συνέπειες :
α. Το όργανο υπέχει ποινική, πειθαρχική και αστική προσωπική (όπου ρητά καθιερώνεται) ευθύνη.
β. Το Κράτος υπέχει αστική ευθύνη απέναντι στους διοικούμενους, οι οποίοι τυχόν υπέστησαν ζημία λόγω παράνομης πράξης ή παράλειψης, δηλ. λόγω της «παρέμβασης» του οργάνου. Διότι, η κατάσταση της πλασματικής «διατεταγμένης υπηρεσίας» σημαίνει ότι τα όργανα ενήργησαν «κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί» (άρθ.105 Εισ.ΝΑΚ).
6. Συμπερασματικά και για την αντιμετώπιση των αναφερόμενων (και σε προηγούμενες αναλύσεις μας εξ αφορμής άλλων περιστατικών ως γυναικοκτονία Καλλιθέας, Πέραμα κ.α.) δυσλειτουργιών, κρίνεται αναγκαία η ίδρυση Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων, για το σύνολο των αρμοδιοτήτων, στο Επιτελείο της Γ.Α.Δ. Αττικής και αντίστοιχων Υπηρεσιών. Σε τέτοιο πρέπει να μετεξελιχθεί το Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης και ταυτόχρονα το ανθρώπινο δυναμικό και τα μέσα να κατανεμηθούν οργανωτικά-διοικητικά στα κατά τόπους Τμήματα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει συγκεκριμένος και διακριτός ο ρόλος κάθε οργάνου!!!
0 Σχόλια