«Πόλεμος» με τουρκικά DRONES στο Αιγαίο-Πως αντιδρά η Ελλάδα

Η δράση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας (UAV εκ του Unmanned Aerial Vehicle) στον πόλεμο του Νανκόρνο-Καραμπάχ και η πρόκληση με τη σημαία στο Καστελόριζο επιβεβαιώνουν τις προκλητικές μεθοδεύσεις της Άγκυρας - Τα drones BayraktarΤΒ2 τα παράγει εταιρεία που ανήκει στον γαμπρό του Ερντογάν-Στην άσκηση «Παρμενίων» είχαμε περισσότερα από 30 περιστατικά με μικρά drones να απογειώνονται από τουρκικά αλιευτικά και να παρακολουθούν τις κινήσεις των ελληνικών πλοίων

Του Γιώργου Διονυσόπουλου

Mε αιχμή του δόρατος της τουρκικής επιθετικής πολιτικής έναντι της χώρας μας τείνουν να εξελιχθούν τα τουρκικά drones και Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (Unmanned Aerial Vehicle - UAV), με την Άγκυρα να τα χρησιμοποιεί κατά κόρον τόσο στο Αιγαίο όσο και στη ΝΑ Μεσόγειο ως μέσο αμφισβήτησης του εθνικού μας εναέριου χώρου, κατασκοπείας, αποπροσανατολισμού, ακόμη και εγκλωβισμού μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με πληροφορίες, η δράση των τουρκικών drones δεν περιορίζεται μόνο πλησίον των ελληνοτουρκικών συνόρων, αλλά περίπου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει επεκταθεί και στην ενδοχώρα. Το παραπάνω γεγονός έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι η πρώτη έντονη καταγραφή της δραστηριότητας των τουρκικών drones πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της περσινής άσκησης «Παρμενίων» των ΕΔ, όταν μέσα σε διάστημα περίπου 15 ημερών σημειώθηκαν περισσότερα από 30 περιστατικά με μικρά drones να ίπτανται για αρκετή ώρα πάνω από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού μας παρακολουθώντας τις κινήσεις τους. Μάλιστα σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις τα drones εμφανίστηκαν να πετούν πάνω από πλοία του ελληνικού στόλου ακόμη και ενόσω αυτά έπλεαν στην περιοχή των Κυκλάδων. Τα εν λόγω περιστατικά αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών όσο και διευρυμένων συσκέψεων με τη συμμετοχή της στρατιωτικής αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του Πενταγώνου, ενώ με το θέμα ασχολήθηκαν επανειλημμένα και οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ

Στο πλαίσιο αυτό και αναζητώντας τους τρόπους που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι για να επεκτείνουν την εμβέλεια των συγκεκριμένων drones πάνω από τα ελληνικά πλοία στο κέντρο του Αιγαίου και σε τόσο μεγάλη απόσταση από τις τουρκικές ακτές, οι αρμόδιες αρχές, μεταξύ άλλων, συνέδεσαν τη μεγάλη ακτίνα δράσης τους με την παρουσία του στόλου των τουρκικών αλιευτικών στο ελληνικό αρχιπέλαγος. Ειδικότερα και σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι ελληνικές αρχές εξέτασαν το ενδεχόμενο ορισμένα από τα τουρκικά αλιευτικά να χρησιμοποιούνταν ως βάσεις για την απογείωση μικρών drones που ως στόχο είχαν να κατασκοπεύουν και να στέλνουν στην Τουρκία σε πραγματικό χρόνο εικόνα αναφορικά με το μέγεθος της κινητοποίησης αλλά και τον αριθμό και το είδος των μέσων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, ακόμη και στα μετόπισθεν.

Τα τουρκικά drones πετούσαν όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και κατά τις νυχτερινές ώρες, ενώ ο εντοπισμός τους, εν προκειμένω από τα πληρώματα των πλοίων, γινόταν τόσο οπτικά όσο και ακουστικά. Μάλιστα, το πλήθος αλλά και η συχνότητα με την οποία χρησιμοποιήθηκαν τα drones από τους Τούρκους, αφενός κατά τη διάρκεια του «Παρμενίωνα» και αφετέρου και σε δεύτερο χρόνο, εναντίον των πλοίων του στόλου, είχε ως αποτέλεσμα, τουλάχιστον στο Π.Ν., να επικαιροποιηθούν οι κανόνες εμπλοκής με βάση τα καινούρια δεδομένα.

Η έντονη δράση των τουρκικών drones, αλλά και το μέγεθος της αναδυόμενης απειλής που αποτελούν για τις ελληνικές Ε.Δ. καταγράφηκε και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνοτουρκικής κρίσης. Σύμφωνα με πηγές του Πενταγώνου, τα τουρκικά drones έδειξαν ιδιαίτερη προτίμηση στα νησιά Χίο, Σάμο, Κω και Καστελόριζο, πετώντας σε αρκετές περιπτώσεις από πάνω τους και καταγράφοντας με τις κάμερές τους κάθε είδους δραστηριότητα. Πρόσφατο, άλλωστε, είναι το περιστατικό στο Καστελόριζο όπου το προπερασμένο Σάββατο το πρωί εμφανίστηκε από το πουθενά ένα τουρκικό drone, το οποίο πέταξε επί 40 ολόκληρα λεπτά πάνω από το νησί παίζοντας από τα ηχεία του τον τουρκικό εθνικό ύμνο και οθωμανικά εμβατήρια.

Παράλληλα με τα μικρά drones, ο τουρκικός στρατός εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια να χρησιμοποιεί σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς, αλλά και σε εύρος επιχειρήσεων τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία έχει αναπτύξει σε όλα τα θερμά ή ψυχρά μέτωπα που έχει ανοίξει από τη ΝΑ Μεσόγειο και τη Συρία μέχρι τη Λιβύη και εσχάτως στα σύνορα Αζερμπαϊτζάν - Αρμενίας, όπου και τα αξιοποιεί σε βάρος της δεύτερης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, η Τουρκία έχει αναπτύξει ένα διευρυμένο δίκτυο βάσεων επιχειρήσεων των UAV΄S που διαθέτει, αρκετές από τις οποίες βρίσκονται είτε κοντά στις ακτές της Μεσογείου (Ιντσιρλίκ, Γκαζιαντέπ), είτε στο Αιγαίο (Δαρδανέλια, Νταλαμάν). Δίπλα σε αυτές τις βάσεις η Άγκυρα φέρεται να έχει δημιουργήσει ειδικές εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε τουλάχιστον επτά αεροδρόμια μόνο την τελευταία διετία. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τα UAV παράλληλα με τα drones, με τη διαφορά ότι τα πρώτα επειδή είναι σε θέση να φέρουν οπλικά συστήματα και σύγχρονα μέσα υποκλοπών και καταγραφής εικόνας και ήχου η δράση τους είναι εξαιρετικά πιο επικίνδυνη.

Το παραπάνω γεγονός έχει γίνει αντιληπτό από την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, η παρουσία τουρκικών UAV στο Αιγαίο είναι εξαιρετικά έντονη, κάτι το οποίο γνωρίζουν από πρώτο χέρι και οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών, καθώς υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι τελευταίοι κλήθηκαν να τα αναχαιτίσουν. Να σημειώσουμε, εξάλλου, ότι τα τουρκικά UAV ήταν σχεδόν μόνιμοι συνοδοί, από αέρος, του ερευνητικού σκάφους «Oruc Reis» κατά τον πρόσφατο πλου του εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά δείχνει να έχει αντιληφθεί πλήρως την επικινδυνότατα των τουρκικών UAV ως «πολλαπλασιαστή ισχνού χαμηλού κόστους», αυτό δεν εμπόδισε τις αρμόδιες ελληνικές αρχές να εγκρίνουν αίτημα (ΝΟΤΑΜ) της Τουρκίας αναφορικά με τη δέσμευση μιας τεράστιας θαλάσσιας περιοχής ανάμεσα σε Ρόδο και Καστελόριζο για την πτήση τουρκικών UAV τύπου Bayraktar ΤΒ2 για το χρονικό διάστημα 5-23 του περασμένου Ιουνίου, και αυτό παρ’ όλες τις σχετικές αντιρρήσεις που διατύπωσαν σε όλους τους τόνους αρκετοί επιτελείς του Πενταγώνου. Οι συγκεκριμένες αντιρρήσεις εδράζονταν κυρίως στο γεγονός ότι τα Bayraktar με βάση την τεχνολογία τους, αλλά και τους σένσορες που χρησιμοποιούν έχουν τη δυνατότητα να καλύπτουν οπτικά και ακουστικά μια περιοχή αρκετά μεγαλύτερη από αυτή που είχε δεσμευτεί, με τη Ρόδο και το Καστελόριζο να βρίσκονται εντός της σχετικής εμβέλειάς τους. Άρα με μια τυπική διαδικασία, οι Τούρκοι κατάφεραν, λίγο προτού βγάλουν στη ΝΑ Μεσόγειο το «Oruc Reis», να έχουν εικόνα και μάλιστα νόμιμα για δραστηριότητες που αφορούσαν είτε τη Ρόδο είτε το Καστελόριζο.

Ο ΣΕΛΤΖΟΥΚ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡ

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν συνολικά έξι τύποι UΑV που επιχειρούν στις τουρκικές ΕΔ, με δυνατότητα -ανάλογα τον τύπο- να πραγματοποιούν αποστολές αναγνώρισης, επιτήρησης, συλλογής πληροφοριών, αλλά και εξόντωσης εχθρικών στόχων. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα Bayraktar Μini και Bayraktar ΤΒ2 της εταιρείας Baykar Makina, τα Anka της Turkish Aerospace Industries, τα Serce-1 της Aselsan, τα Kargu της STM και τα Karayel SU της Vestel Defence. Οι ίδιες εκτιμήσεις ανεβάζουν συνολικό τα UAV που βρίσκονται σε υπηρεσία στις τουρκικές Ε.Δ. σε κάτι παραπάνω από 1.000, τα περισσότερα έκτων οποίων είναι μικρά σε μέγεθος. Μάλιστα αρκετά από αυτά έχουν επιχειρήσει, είτε εξακολουθούν να επιχειρούν στο τουρκικό και ιρακινό Κουρδιστάν, στη βόρεια Συρία, στη Λιβύη και εσχάτως λαμβάνουν μέρος με την πλευρά των Αζέρων στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Να επισημάνουμε ότι η πολεμική δράση των UΑV έχει αξιοποιηθεί σε τέτοιον βαθμό από την τουρκική προπαγάνδα που στην εσωτερική αγορά της χώρας κυκλοφορούν αρκετά videogames για smartphones που δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες τους να πιλοτάρουν οπλισμένα τουρκικά UAV σε διάφορες εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη.

Από τους παραπάνω τύπους UAV που χρησιμοποιούν οι τουρκικές ΕΔ ξεχωρίζουν τα Bayraktar ΤΒ2 (περίπου 100), δεδομένου ότι μπορούν να φέρουν πυραύλους, χρησιμοποιούνται σε όλα τα πολεμικά μέτωπα που έχει εμπλακεί η Άγκυρα, έχοντας εμβέλεια περίπου 160 χλμ., ενώ η εταιρεία που τα παράγει ανήκει στον Σελτζοΰκ Μπαϊρακτάρ, γαμπρό του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Τάγίπ Ερντογάν, καθώδ έχει παντρευτεί τη μικρότερη σε ηλικία κόρη του Σουμεϊγέ. Ο πατέρας του Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, Οζντεμίρ, έχοντας ευθύς εξαρχής ταχθεί στο πλευρό του Ερντογάν κατά την άνοδό του στην εξουσία και κατόπιν σχετικής προτροπής του γιου του που μόλις είχε αποφοιτήσει από το ΜΙΤ, το 2005, κατάφερε να μετατρέψει την εταιρεία του με την επωνυμία Baykar Makina από βιομηχανία κατασκευής εξαρτημάτων αυτοκινήτων σε κατασκευάστρια UAV. Τα τελευταία χρόνια, και υπό τις ευλογίες του Ερντογάν, τα Bayraktar έχουν πουληθεί και σε τρίτες χώρες όπως το Κατάρ, η Ουκρανία κ.α. Να σημειώσουμε, πάντως, ότι από τους παραπάνω τύπους UAV ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει και στον Kargu-2 ή drone-καμικάζι, όπως λέγεται, αφού ένας από τους ρόλους του είναι να λειτουργεί ως ιπτάμενη βόμβα για τον στόχο του. Σύμφωνα μάλιστα με δηλώσεις της κατασκευάστριας STM, το Kargu-2 διαθέτει σύστημα αναγνώρισης προσώπου, κάτι το οποίο του δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσει συγκεκριμένα πρόσωπα και εφόσον τα εντοπίσει εν συνεχεία να τα εξοντώσει.

ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

Από την πλευρά της, ανάλογα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση επιχειρεί να κάνει και η χώρα μας, κυρίως μέσω της ενοικίασης ή της προμήθειας μη επανδρωμένων αεροσκαφών από τρίτες χώρες, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Ήδη είναι ζήτημα χρόνου η ένταξη στις Ε.Δ., μέσω υπενοικίασης για τρία χρόνια με τη μέθοδο του leasing, τεσσάρων UAV τύπου Heron από το Ισραήλ. Τα συγκεκριμένα UAV έχουν εγκατασταθεί από πέρυσι στο Τυμπάκι της Κρήτης, έχοντας συμπληρώσει εκατοντάδες ώρες επιτήρησης των ελληνικών συνόρων για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης για λογαριασμό της ευρωπαϊκής δύναμης Frontex.

Παράλληλα, η ελληνική πλευρά βρίσκεται σε συζητήσεις με την αμερικανική πλευρά για την προμήθεια τριών UAV τύπου MQ-9 Reaper. Τα συγκεκριμένα UAV μπορούν να παρακολουθούν τον εχθρό μεταδίδοντας σε πραγματικό χρόνο την εικόνα του πεδίου στα κέντρα επιχειρήσεων, να συλλέγουν πληροφορίες έχοντας τη δυνατότητα να παραμένουν χωρίς ανεφοδιασμό στον αέρα έως και 48 ώρες και με ακτίνα δράσης μέχρι την Κύπρο. Επίσης, η χώρα μας ήδη διαθέτει μια σημαντική δύναμη drones, τύπου «Πήγασος», αρκετά από τα οποία, όμως είναι παλιάς τεχνολογίας. Δίπλα σε αυτά επιχειρούν επίσης κάμποσα ακόμη γαλλικής κατασκευής UAV τύπου Sperwer, οι δυνατότητες των οποίων πρόκειται σύντομα να αναβαθμιστούν. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα στο επόμενο έτος οι Ε.Δ. αναμένεται να προχωρήσουν στην προμήθεια μιας σειράς συστημάτων αντιμετώπισης UAV προκειμένου να περιορίσουν την τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο. Τα συγκεκριμένα συστήματα συνήθως έχουν τη δυνατότητα να παραπλανούν τα εχθρικά UAV, να παρεμβάλλονται στο σύστημα διεύθυνσής τους και να τα αποπροσανατολίζουν, είτε ακόμη και να τα χακάρουν αποκτώντας τον έλεγχό τους.

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 04/10/2020 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]